आपली प्रथम सुरक्षित जागा म्हणजे कुटुंब, तुम्हाला गरज असताना आधारासाठी धरलेला हात म्हणजे कुटुंब होय, म्हणून आपल्याकडे जे काही आहे ते आपण संरक्षित केलेच पाहिजे.
आपण कामगार, कर्मचारी व अधिकारी म्हणून सेवेत कार्यरत असतांना सध्याच्या धकाधकीच्या, स्पर्धेच्या युगात अनेक आकस्मिक समस्या येत असतात तसेच आपणांस दैनंदिन कामकाजात येणारे ताण-तणाव, मुलांचे शिक्षण, उच्च शिक्षण, कौटुंबिक जबाबदाऱ्या, मुला/ मुलींचे विवाह, कुटुंबियांसाठी निवासाची सोय, आजारपण, इत्यादी बाबींमुळे आयुष्यात बऱ्याच समस्या, उतार-चढाव आपण अनुभवत असतो.
सर्वसाधारणपणे दैनंदिन कामात आपण नोकरीमध्ये खूप व्यस्त असतो. कामकाजा संदर्भात आवश्यक त्या अभिलेखांचे (Record keeping) आपण जतन करीत असतोच. मात्र बऱ्याच अंशी अभिलेख नोंदीचे काम हे कार्यालयीन कामकाजाचे अंगभूत असल्याने ते काम करणे अभिप्रेत आहेच, किंबहुना हे Record keeping चे (सहागठा पद्धतीने) काम हे विविध स्तरावरुन पर्यवेक्षण पर्यवेक्षीय अधिकारी यांचेमार्फत होतच असते, त्यासाठी आपण कर्तव्य म्हणून आपला वेळही देतो.
मात्र आपली वैयक्तिक महत्वाची दस्ताएवज उदा. मालमत्ता विषयक, सेवाविषयक, आर्थिक विषयक व्यवस्थित जतन वा अद्यावत करण्यास, वर्गवारी करुन विषयनिहाय जतन करण्यास आपण वेळ काढत नाही वा दैनंदिन कामकाजातून आपल्याला वेळही मिळत नसतो वा दुर्लक्ष तरी होत असते, तथा आपल्या सेवाविषयक,आर्थिक बाबी सहज सोप्या पद्धतीने नोंदवून ठेवाव्यात असा कधी प्रयत्न ही करीत नाही असे बऱ्याच घटनावरुन निदर्शनास येते. परिणामत: त्यामुळे नित्य उपयुक्त कागदपत्रे कुठे तरी ठेवले जातात, गहाळ होतात किंवा ती वेळेवर उपलब्ध होऊ शकत नाहीत.
वेळोवेळी सेवेत असतांनाही अशा कागदपत्राची आवश्यकता भासतेच, शिवाय दुर्दैवाने आयुष्यात अचानकपणे काही आकस्मिक घटना घडल्यास अधिकारी, कर्मचा-यांच्या कुटुंबियांना अनंत अडचणींना सामोरे जावे लागते असा ही अनुभव प्रत्येकास काही घटनांमधून अनुभवास आलेले असतीलच. अधिकारी, कर्मचारी हे सामाजिक बांधिलकी जोपासुन सोबतच लोकसेवक म्हणून नेमुन दिलेल्या जबाबदा-या कर्तव्य पूर्ण करतातच, सोबत आपल्या पाल्याच्या उज्ज्वल भविष्यासाठी व आपल्या कुटुंबियांची जबाबदारी व उदरनिर्वाहसाठी काम करतात.
मात्र ब-याच वेळा कुटुंबियांना आपले सेवाविषयक बाबी, उत्पन्न व त्यानुसार आर्थिक नियोजन, गुंतवणुकीबाबत अनभिन्नता दिसून येते.
परिणामी आयुष्यात आकस्मिक दुर्दैवी घटना (आकस्मिक गंभीर आजार, अपघात, मृत्यु ई) घडल्यावर आपले कुटुंबीयाना अत्यंत अड़चणीना सामोरे जावे लागते. दुर्दैवी घटना घडल्याने आधीच नाजुक परीस्थितीत असलेले कुटुंबियास काय करावे, कोणकोणते सेवाविषयक, आर्थिक लाभ मिळतील, त्यासाठी आवश्यक दस्ताएवज कोणते वा कसे उपलब्ध होतील, यासाठी कुणाशी संपर्क करावे अशी केविलवाणी परीस्थिती होते, अश्या अनेक घटना सातत्याने समोर येत असल्याचे अनुभवयास येतात व हे अनुभव नेहमीच, सातत्याने समोर आल्याने बऱ्याचदा मनात विचार येतो ‘’मी नसताना ?……………….’’